Meditatie Kerkblad

Op deze pagina kunt u uit ons kerkblad de meest recente meditatie lezen.

Het klokkenspel

‘Die ook Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar heeft Hem voor ons allen overgegeven, hoe zal Hij ons ook met Hem niet alle dingen schenken?’ (Romeinen 8 : 32)

Lieve Heere, vanmorgen beroeren de vingers van het geloof met vreugde de toetsen van het carillon met zijn liefelijke klokken, en doen deze uitbundig klinken tot lof van Uw Naam, die vol genade is.
‘Hij Die niet heeft gespaard!’
‘Hoe zal Hij niet?’
Wat een gebeier van volstrekte overwinning is dit! Geen noot van twijfel of onzekerheid bederft de hemelse muziek. Waak op, mijn hart, en besef dat uw geloof deze heerlijke melodie voortbrengt! U kunt het van blijdschap nauwelijks geloven. Toch is het op een gelukzalige manier waar, want de Heere Zelf heeft de genade geschonken, en dan aanvaardt Hij het eerbetoon van lof en dank, die deze genade aanbrengt. Druk de klankrijke toetsen telkens maar weer in, want vandaag viert het geloof feest, en de vreugde van de verzekerdheid werkt wonderen.
‘Hij Die niet heeft gespaard!’
‘Hoe zal Hij niet!’
Hoor hoe deze herhaalde ontkenning op een heerlijke manier het feit van Zijn bereidheid om te zegenen bevestigt! Deze zilveren klokken hebben waarlijk de kracht om al het kwade te verdrijven.

‘Die ook Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft…’
God heeft Zijn kostbaarste Schat gegeven. Zou Hij u iets wat minder goed is, onthouden? Hij heeft u ponden gegeven; zal Hij u pennies weigeren? Nee, zolang het geloof op deze manier door de Geest van God in een levendige oefening wordt gehouden, moet de cadans van juichende lofprijzing luid en helder weerklinken: ‘Hoe zal Hij ons ook met Hem niet alle dingen schenken?'

Bedenk goed, mijn hart, wat dit ‘alle dingen’ voor u betekent! Als u Christus hebt, dan bezit u alle dingen, samen met Hem en in Hem begrepen. Alle geestelijke zegeningen, rijk en kostbaar, worden voor u in het schathuis van God bewaard, en de beste en uitnemendste gaven liggen erop te wachten dat uw geloof er aanspraak op zal maken! Verblijd u, o mijn ziel, dat Christus en de ‘dingen van Christus’ niet gescheiden kunnen worden!

Vergeving, vrede, heiligmaking, een nauwe wandel met God, bestendige gemeenschap met Jezus en de inwoning van de Heilige Geest: zijn die niet alle bijeengebracht in dit ‘met Hem’, als een tros rijpe druiven aan een uitgelezen wijnstok? Als u Hem hebt, hebt u al het andere ook. In uw innerlijke leven is geen behoefte of verlangen waaraan niet zegevierend tegemoet te komen kan worden door de onweerstaanbare aanspraak van het geloof: ‘Die ook Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft…’ hoe zal Hij ons ook met Hem niet alle dingen schenken? Evenmin is er in uw staat wat het tijdelijke betreft enige noodzaak, waarom u geen aanspraak kunt maken op het bezit van ‘alle dingen’ in Christus.

Heere, verlevendig mijn geloof. Geef mij te zien hoe diep en breed, hoe vol en vrij de onuitsprekelijke liefde is, die Uw eigen Zoon niet heeft gespaard. Daarom kunt U mij geen enkele andere gave ontzeggen, mij, Uw onwaardig kind! Ik dank U dat het niet voor de ‘weg naar de overzijde van de Jordaan’ is dat ik deze betoverende klokken moet luiden. Nee, het is nu hier, in het heiligdom van mijn hart, de hele lange dag in de open kruisgangen van mijn dagelijkse leven. Ik mag tot Uw eer en tot mijn buitengewoon grote blijdschap de gezegende muziek laten weerklinken:
‘Hoe zal Hij niet!’
‘Hoe zal Hij niet!’

Susannah Spurgeon-Thompson, 1832-1903
(Zij was de echtgenote van ds. Charles Haddon Spurgeon)
Uit: ‘Liefde tot het einde’

Uit ons kerkblad van juli / augustus 2018