|
Blijdschap om Jezus
‘En als Herodes Jezus zag, werd hij zeer verblijd.’ (Lukas 23 vers 8a)
Jezus voor Herodes!
Hoe komt Hij daar? Wel, Pilatus heeft Hem naar Herodes gestuurd omdat hij eigenlijk niet goed raad met Hem wist. Hij heeft in Hem geen schuld gevonden en ziet dan ook geen reden om het doodvonnis van de Hoge Raad te bekrachtigen.
Maar dan gaat hem een licht op. Hij heeft ergens de naam Galilea opgevangen. En die naam heeft nu eenmaal een ongunstige klank. Galilea, dat is een haard van onrust, de bakermat van het verzet tegen de Romeinen. En in Galilea, daar is Herodes de baas. Nu, dat moet hij dan maar eens uitzoeken. Meteen een goede gelegenheid om weer eens met Herodes in contact te komen, het zat de laatste tijd niet zo goed tussen hen.
En zo komt Jezus in deze vroege morgen voor Herodes te staan. Dat is een ontzettend stuk lijden voor Hem. Hij is teveel, men weet geen raad met Hem. Hij wordt van de een naar de ander gestuurd. Van Kajafas naar Pilatus. Van Pilatus naar Herodes, straks weer van Herodes naar Pilatus. Bethlehem herhaalt zich: ‘Er was voor Hem geen plaats.’ Men is Hem liever kwijt dan rijk.
En daar staan ze dan tegenover elkaar: Jezus en Herodes. Dat wil zeggen: Jacob en Ezau. Of - als u wilt - Israël en Amalek. Of David en Doëg, de Edomiet. Of Mordechai en Haman. De namen zijn telkens anders, maar de strijd blijft dezelfde: de strijd van het slangenzaad tegen het Vrouwenzaad.
Maar op het eerste gezicht is Herodes niet vijandig. Integendeel. Toen Herodes Jezus zag werd Hij zeer verblijd.
Dat is tijdens Zijn omwandeling op aarde wel eens anders geweest. Er was een bezetene die Hem toeriep: ‘Wat heb ik met U te doen, Jezus, de Nazarener?’ Er waren Gadarenen, die Hem smeekten uit hun grondgebied te willen vertrekken. Er waren Samaritanen die Hem geen onderdak wilden verschaffen.
En vooral nu, in deze laatste nacht: wie is er nu blij met Jezus? Ieder wil zo spoedig mogelijk van Hem af. Zelfs Zijn discipelen zijn gevlucht. En Herodes is blij Hem te zien! Is hij soms net als Zacheüs, die Jezus zocht te zien? Of als de Grieken die tegen Filippus zeiden: ‘Wij wilden Jezus wel zien?’
Laten we niet te vroeg juichen! Aan deze ontmoeting is heel wat voorafgegaan. Twee jaar lang heeft Herodes geprobeerd Jezus te zien te krijgen. Maar dat was niet uit heilbegeerte, dat was uit angst. Telkens ziet hij alles weer voor zich: die verjaardag, die dans van Salomé, die verschrikkelijke belofte, en ten slotte het bebloede hoofd van Johannes de Doper. En telkens is er die stem van binnen: ‘Profetenmoordenaar! Er kleeft bloed aan je vingers.’ En dan kwamen die preken van Johannes weer voor zijn geest. Hij was er diep van onder de indruk geweest.
Maar ach, hoe gaat dat met preken? Je bent even bewogen, je zult het anders gaan doen. Maar Herodias wint het weer en de zonde wint het weer. En toen is die nieuwe onrust in zijn leven gekomen. Daar was die Profeet uit Nazareth. Wat Hij deed, dat leek op wat Johannes deed. Zou Johannes toch niet…? Hij verdrong die gedachte, maar ze bleef hem achtervolgen. Kon hij Hem maar eens zien, kon hij Hem maar eens ontmoeten!
En nu wordt daar, ongedacht en onverwacht, die wens vervuld. Daar staat Jezus voor Hem…
Herodes, nu krijgt je de kans van je leven. Vele koningen hebben begeerd te zien hetgeen gij ziet, maar ze hebben het niet gezien. Herodes, val Hem te voet, smeek Hem om genade.
Wat een blijdschap. Voor zo’n zondaar zo’n Zaligmaker! Maar nee, dat is de blijdschap van Herodes niet. Wat dan? O, hij zag het met een oogopslag. Het is Johannes niet. Voor deze geboeide, machteloze Man hoeft hij niet bang te zijn.
Hij zal Hem wat vragen stellen. Hij zal zich wat met Hem vermaken. Ja, het ligt allemaal zo dicht bij elkaar: angst, nieuwsgierigheid, teleurstelling, spot.
Zullen we ons dan nu maar even terugtrekken? Bent u ook blij Jezus te zien? Blij van Hem te horen? Hij staat voor u, als u dit leest, als u Zijn Woord hoort. De Man van smarten, de geboeide Christus.
Bent u blij dat er zo’n Zaligmaker is? Bent u weleens opgesprongen van vreugde toen u Zijn Naam hoorde? Omdat u Hem nodig had? Omdat Hij zoveel aan u kon doen?
Vele mensen zijn net als Herodes. Ze zijn niet ongodsdienstig, ze willen wel graag een goede preek horen.
Waarom? Uit angst! Het kan eigenlijk niet zo, dat leven van mij, dat deugt niet, ik moet een keer sterven en God ontmoeten.
En ze zijn weleens ontroerd, weleens bewogen. Maar ze zijn het ook zo weer kwijt. Het zal misschien nog wel meevallen.
Maar die geboeide Man, Die daar voor Herodes staat, blijft u zwijgend aankijken en in Zijn ogen lees ik een vraag: ‘Kan Ik misschien iets voor u doen?’ En in deze doodse stilte hoor ik een stem: ‘Ziet toe, dat ge Zijn bloed niet vertrapt! Kust de Zoon opdat Hij niet toorne en gij op de weg vergaat…’
Is daar iemand die voor het gericht gedaagd is? Die het te weten gekomen is: ‘Zo Gij, Heere, de ongerechtigheden gadeslaat, Heere, wie zal bestaan?’
Zie op Hem, zie op Hem! Hij was veracht en de onwaardigste onder de mensen. Een Man van smarten en verzocht in krankheden. Maar de Heere heeft ons aller ongerechtigheid op Hem doen aanlopen. Al waren uw zonden als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw. Al waren ze rood als karmozijn, ze zullen worden als witte wol.
Bent u blij Hem zo te zien? Juist in Zijn lijden, juist in Zijn vernedering? Uw ogen zullen de Koning zien in Zijn schoonheid. Hem Die u niet gezien hebt en nochtans liefhebt. In Dewelke gij nu, hoewel Hem niet ziende, maar gelovende u verheugt met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde.
ds. W. van Gorsel
Uit: Een God van eeuwig heil.
Uit ons Kerkblad maart / april 2019
|
